Grosik dla rybki 

Słowa: Elżbieta Zechenter-Spławińska

W życiu zakręt za zakrętem
i nieszczęście ściga szczęście,
jeszcze wczoraj płatki śniegu
a już kwitną nam czereśnie,
lato znika w babim lecie,
jesień nie chce stać się zimą,
wędrujemy po wszechświecie
wielkim statkiem zwanym Ziemią.

Wszelkie prawdy to legenda
i przychodzi nam do głowy,
że co było w książkach Lema
już się sprawdza co do joty,
więc zza szafy biorę wędkę,
żeby złotą rybkę złowić
i zakładam na przynętę
ten ostatni jeden grosik.

Złota rybka rozumie niewiele
nie potrafi policzyć do trzech
i dlatego usłyszy ode mnie
tylko jedno życzenie – to wiem.
Potem, wolna, odpłynie przez głębie
oceanu niewiary, że coś
może w życiu naprawdę się spełnić
i w dodatku za jeden grosz.